ถึงแม้ว่าแนวคิดในเรื่องการคุ้มครองเด็กโดยทั่วไป จะเป็นแนวคิดที่มีมานานเกือบ ศตวรรษแล้ว แต่ต้องยอมรับว่าแนวคิดด้านการคุ้มครองเด็กเมื่อต้องแสวงหาข้อเท็จจริงจากเด็กและเยาวชนดังกล่าวในกระบวนการยุติธรรมทางอาญานั้น เป็นแนวคิดที่ค่อนข้างใหม่ จนกระทั่งมาในปัจจุบันนี้ คงปฏิเสธไม่ได้ว่าการแสวงหาข้อเท็จจริงจากเด็ก หรือที่เรียกในภาษา กฎหมายว่า “การสอบปากคําเด็ก” ในกระบวนการยุติธรรมทางอาญานั้น เป็นหนึ่งในบรรดา หัวข้อที่กฎหมายระหว่างประเทศทั้งในระดับสากลและในระดับภูมิภาคต่างให้ความสําคัญ บทความนี้จึงมุ่งกล่าวถึงวิวัฒนาการของกฎหมายระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับการแสวงหา ข้อเท็จจริงจากเด็กและเยาวชนในกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ตามที่ปรากฏใน บทบัญญัติกฎหมายระหว่างประเทศฉบับต่าง ๆ เพื่อให้ทราบถึงแนวคิดและหลักการสากล ที่สําคัญในเรื่องนี้ อันจะเป็นรากฐานในการพัฒนาวิธีแสวงหาข้อเท็จจริงที่มีประสิทธิภาพ และคํานึงถึงจิตใจเด็กมากที่สุดสําหรับเด็กและเยาวชนเพื่อนํามาปรับใช้ในกระบวนการยุติธรรม ทางอาญาไทยต่อไป

Even though the general concept of child protection has long been existing for almost a century, it must be accepted that the concept of child protection from which fact-finding must be conducted upon such children and juveniles in the criminal justice system is relatively new. Nowadays, it is indeed undeniable that fact-finding procedures conducted on children, or the so-called ùchild interviewû in the criminal justice system, has inter alia become one of international law topics to which priorities have been given at both regional and international levels. This article is aimed at reiterating the evolution of international legislation related to fact-finding from children and juveniles in the criminal justice system as appeared in provisions of various international legal instruments. This is so that such a fundamental universal concept and principle on this matter will be laid out as a foundation for the development of the most effective and child-sensitive fact-finding methods for children and juveniles, which can then be further applied and implemented in the Thai criminal justice system